Dour 2008

De affiche van Dour Festival begint er eindelijk wat mooi uit te zien. Ik had even gevreesd dat het 4 dagen zoeken en harken ging worden. Maar stillaan lijken ze toch ook wat professionelere namen te hebben geboekt.
Foals (!), Battles (!!), Goldfrapp, The Notwist, Woven Hand, Do Make Say Think, Boys Noize, Mdslktr, Tiga en Ellen Alien zijn voor mij tot nu toe de meest spraakmakende. En er moeten nog 50 namen bevestigen.. mooi is dat.

Foals - Red Socks Pugie

Clip bij nieuwe single van band vh moment Foals.



Pitchfork.tv
MySpace.com/foals

Luisterpaal

Voor wie er nog nooit van gehoord zou hebben: leer dringend de Luisterpaal van 3voor12 kennen. In Nederland heeft de openbare omroep VPRO een site voor nieuwe pop en rock muziek. De webstek bundelt alle muziekbijdragen van hun radioprogramma's. Ook hebben ze sinds jaar en dag een onderdeeltje Luisterpaal, waar je nieuwe CD's kan voorbeluisteren van wie ze de toestemming kregen.

Omdat internet nog steeds aan invloed wint in het verspreiden van muziek, is de Luisterpaal interessanter dan ooit. (check de dEUS-heisa, ze lieten er hun cd voorbeluisteren nog voor hij in de winkels lag)

Nu, integraal in de aanbieding: o.a. de nieuwe Jamie Lidell, GEM, Shameboy, Brainpover, De Jeugd van Tegenwoordig, Tindersticks, The Last Shadow Puppets, Portishead en ook Vantage Point van dEUS kan je nog steeds beluisteren!

eat that last.fm..

check it op 3voor12.nl/luisterpaal

Danko Jones @ AB (23 april)

Artilleriegeschut en narcisme.


“Wil je ze graag met een vuist in het gezicht? Of liever ‘in the ass’?” riep Danko Jones op een bepaald moment het publiek in. Een kakofonie van getier was het antwoord. “Er is ook een derde mogelijkheid, ‘in the face and in the ass’” brulde Danko erachter en startte een artilleriegeschut van jewelste. Jones is geen lieve jongen, dat staat vast, maar schreeuwen en rocken kan hij als de beste.

‘Code Of The Road’, de nieuwste single, was opener van dienst. Meteen werd duidelijk dat de albumtitel van zijn laatste worp, Never Too Loud, niet uit de lucht gegrepen is. Decibels vlogen je om het hoofd, oordopjes verpulverden spontaan. De drie heren lieten geen ademruimte het eerste kwartier, de ene bitsige, woeste en waanzinnig luide song volgde de andere in sneltempo op.

Dat Danko Jones een mannengroep is, is een understatement. Welgeteld vijf vrouwen zijn we tegen gekomen. 99 procent van het publiek bestond uit in zwart gehulde, getatoeëerde binken van venten. Dat zullen de eerste rijen geweten hebben. De eerste drie songs verliep alles nog min of meer rustig, maar na wat opruiende taal van Danko zelve deinde de pogo-plek net voor het podium steeds uit.

Als Jones aan het woord was, kon je maar beter dekking zoeken: seksistische, stoere taal vol haat en trauma. Zo maakte hij school en werk af door goedkope ‘fuck school’ rock ’n roll te vinden, schreeuwde om aandacht nadat iedereen de bassist had aangemoedigd. Het werd zelfs pijnlijk wanneer hij over diepgewortelde trauma’s begon of zichzelf narcistisch de hemel in prees.

Maar goed, zijn songs stonden er wel. Zijn mix van stoner, hard rock en metalgeschreeuw zette het publiek in vuur en vlam. En zo werd zijn vijfde passage in de AB alweer een voltreffer. Dat hij zichzelf net iets te graag ziet, past wel bij zijn attitude. Al zou ik hem niet graag naast het podium tegen komen.

KT Tunstall @ AB

Een jong meisje springt plots het podium op, twee staartjes dansen rond haar hals. Ze heeft zowaar een gitaar om haar nek hangen. KT Tunstall is een klein meisje als je ze zo ziet, omringt door een immens podium. Tot ze haar keel open trekt. Een zweem van vol, hees en soul-rock geluid vult je oren, haar charisma je hart.

Met een handvol singles had KT, geboren als de Schotse Kate Tunstall, heel wat in huis om er gemakkelijk een op meezingers gebouwd feest van te maken. Maar ze koos niet voor de gemakkelijkheidoplossing en bouwde rond onder andere ‘Hold On’, ‘Suddenly I See’ en ‘Other Side Of The World’ een evenwichtige en uitgebreide show.

Ze entertainde het publiek met cliché- doch grappige mopjes, haalde haar beste Nederlandse woordjes boven, morste kwistig met complimentjes en smeet met pralines die ze van een vrijgevige fan met liefde had gekregen. Het werkte als voorspeld, de crowd ging wild, zong mee en genoot.

Ook ‘Black Horse and the Cherry Tree’ zorgde, met behulp van de wulpse koorzangeressen, voor handgeklap tot op de achterste rijen. De no-nonsens rock en zorgeloze popdeuntjes smaakten zoet en elke song klokte netjes binnen de drie minuten af. Voor wie hoopte op meer durf en een set met een hoek af, kreeg hoogstens een ezelsoor. Maar who cares? Strak gespeeld, waanzinnige stem en feel good factor 100.

Nu en dan eiste Tunstall het podium voor haar alleen op. Met ‘loop’-machine, gitaar en die duivelse stem zorgde ze op haar eentje voor de hoogtepunten van de avond. Een keer kroop ze ook achter haar piano: “so many piano lessons, one song”, schaamde ze zich. Maar ze koos er wel een prachtexemplaar uit. ‘Feels like home’ kreeg de uitverkochte AB muisstil en aangeslagen.

Natuurlijk is KT een grote dame. Miljoenen platen verkocht, singles aanstekelijker dan een gemiddelde lentegriep en een stem die qua warmte mee voor het broeikaseffect zorgt. Het mag dan nog zo poppy, gepolijst en afgewerkt klinken als je wil, onberoerd laat het je niet.


KT MySpace
entertainment.be

Elbow backstage

Guy Garvey, de frontman van het waanzinnige Elbow heeft een late night show op BBC radio 6. Op dit moment tourt hij met zijn band door Engeland en om de tijd te doden heeft hij een backstagefilmpje gemaakt. Grappig en interessant..!

Playlist 2008-04-16

Elke week maak ik een playlist voor het actualiteitenmagazine van de Brusselse studentenradio XL Air.
deze week:
Divine - Sébastien Tellier
Get Over It - Guillemots
You Come Along - Seelenluft
Mansard Roof - Vampire Weekend
The Architect - dEUS
Gravity Bleus - The Blackbox Revelation
Summer 's Here - Magnus
Time to Pretend - MGMT
Too Young - Phoenix

Sébastien Tellier op Eurovisie songfestival

Sébastien Tellier, de Franse elektronica songwriter, gaat deelnemen aan het Eurovisie Songfestival!?! Ik hoop dat zijn deelname als grap bedoeld was.. maar toch: stemmen maar! 13 mei nog in de Botanique en op 24 mei in de finale van het songfestival in Belgrado.


sébastiantellier.com

Duyster.3 op 28 april

Binnen 2 weken komt de langverwachte nieuwe duystercompillatie uit. Nummer 3 al. Samensteller Eppo Janssen en zeemzoete stem Ayco Duyster hebben hem weer vol pareltjes gestoken. Naar goede gewoonte is het een dubbelaar geworden met op de eerste schijf classics van The Notwist, Efterlang, Blonde Redhead en Broken Social Scene. De tweede cd is bedrukt met de beste live sessies die Duysterbands in de afgelopen jaren voor het programma speelden. Coco Rosie! M.Ward! Iron and Wine!


CD1 – duyster. classics

1. BROKEN SOCIAL SCENE - ‘Lover’s Spit
2. MODEST MOUSE - ‘Bukowski
3. BLONDE REDHEAD - ‘Hated Because Of Great Qualities’
4. FOUR TET - ‘Unspoken’
5. YO LA TENGO - ‘Our Way To Fall’
6. THE NOTWIST - ‘Consequence’
7. THE LONG WINTERS - ‘The Commander Thinks Aloud’
8. EFTERKLANG - ‘Collecting Shields’
9. IDA - ‘Turn Me On’
10. IDAHO - ‘Wondering The Fields’
11. BOARDS OF CANADA - ‘In A Beautiful Place Out In The Country’
12. THREE MILE PILOT - ‘Longest Day’
13. JUNO - ‘We Slept In Rented Rooms (The Old School Bush)’

CD2 - duyster. sessions

1. IRON & WINE - ‘Naked As We Came’
2. OKKERVIL RIVER - ‘A Hand To Take Hold Of The Scene’
3. SOY UN CABALLO - ‘Volet’
4. WINDMILL - ‘Boarding Lounges’
5. GREAT LAKE SWIMMERS - ‘Your Rocky Spine’
6. LOW - ‘Murderer’
7. ANSATZ DER MASCHINE - ‘Overexposed Frozen Stars’
8. COCO ROSIE - ‘K-Hole’
9. PATRICK WATSON - ‘The Storm’
10. GRIZZLY BEAR - ‘Knife’
11. THE GO FIND - ‘New Year’
12. THE SHINS - ‘A Comet Appears’
13. JOAN AS POLICE WOMAN - ‘You Don’t Own It’
14. ANGELS OF LIGHT - ‘Destroyer’
15. M. WARD - ‘Chinese Translation’

Duyster

Pitchfork TV

De beste en bekendste site voor nieuwe, alternatieve en avontuurlijke muziek, Pitchforkmedia.com heeft Pitchfork.TV gestart. Een groots initiatief dat er verbluffend uitziet. Je kan niet alleen kiezen uit de beste videoclips, je hebt ook live shows, interviews en exclusieve films. Zo kan je nu een week lang de reünifilm van de Pixies bekijken.
check it out!

Pitchfork.TV en Pitchforkmedia.com

dEUS trapt tournee af in Nijmegen

DEUS, Nijmegen, Nederland. 8 april 2008



België’s grootste rockband trapte dinsdag in Nijmegen officieel hun clubtournee af.


We moeten daar eerlijk in zijn, je rijdt geen 200 km in de avondspits het Nederlandse platteland in om vlug een doordeweeks concertje mee te pikken. Als je dEUS gaat bekijken, verwacht je wat. Na hun vorige Pocket Revolution dat eind 2005 de moegewachte zieltjes verwarmde, wilde Tom Barman en de zijnen niet nog eens 6 jaar wachten voor een volgende worp. En dus ligt binnen een week Vantage Point in de rekken. Hun Europese clubtour trokken ze dinsdag in Nederland op gang.

Doornroosje in Nijmegen, halverwege Nederland, is een kleurrijke bunker langs een provincieweg. Wat langs de buitenkant een carnavaleske fuifzaal lijkt, is binnen een donkere, rokerige club. In het gezellige, kleine, maar brede zaaltje past zo’n vijf- à zeshonderd man, netjes bij elkaar gepropt, plakkend op het podium.

Zondag speelde ze in Breda nog een niet geheel foutloze try-out, vandaag moest het er netjes op zijn. Wij vroegen en kregen. Opener When She Comes Down, ook de eerste op Vantage Point, klonk weemoedig en hard, brommend en melodieus en raakte daarmee precies het gevoelige plekje waarop wij gehoopt hadden. Toegankelijk zoals het hoort. Ook opvolger Oh Your God, met een rappende Barman, wist onze nieuwsgierigheid naar de plaat nog meer te prikkelen. De band, in zwart gehuld, was echter niet van plan al het nieuwe in een keer in ons gezicht te smijten. Beetje bij beetje werden ze voorzichtig gelost. Eternal Woman kreeg ons minder warm, maar met single Slow bewezen ze op elkaar ingespeeld te zijn als ouwe rotten. The Architect, die daarop volgde, deed meer dan iedereen aan het dansen krijgen. Meezingen en genieten. Ook de band genoot zichtbaar. Kippenvel.
In het midden van de set worstelde dEUS met een dipje, mede door het doffe geluid dat plots opviel tijdens Nothing Really Ends. De helderheid was even weg en dat werd pas omgebogen na de sublieme overgang naar Bad Timing. Hierin gingen ze als een woest beest tekeer en klopten en sloegen ze iedereen wakker die het moeilijk kreeg door het Hollandse fluitjesbier.

Het viel op hoe volwassen, precies en afgewerkt dEUS was, zonder ook maar op één moment te afgeborsteld te klinken, laat staan voorspelbaar. Dat is zeker mede de verdienste van de duivel uit Limburg, Mauro. U zou het misschien niet gedacht hebben, maar het oog doet ook wat. Ook al cijfert hij zich wat weg achter frontman Barman, Mauro heeft met zijn subtiele danspasjes, heerlijke riffs en looks op zijn eentje meer rock attitude in huis als heel De Afrekening samen.

We kregen een intiem concert, emotievol en balancerend op weemoed en plezier. Een perfect uitgekiende set van twee uur lang kippenvel gevende classics was het, zacht aftastend en slechts op de juiste momenten buiten de lijntjes kleurend. dEUS is en blijft top. De concerten in Duitsland zijn nog niet allemaal uitverkocht en zeg nu zelf, wat is nu 300 km voor een concertje?


Setlist:

When She Comes Down
Oh Your God
Sun Ra
Eternal Woman
Instant Street
Slow
The Architect
Fell Off The Floor, Man
Favourite Game
Smokers Reflect
Nothing Really Ends
Bad Timing
Is A Robot
Pocket Revolution
Roses
----
The Vanishing of Maria Schneider
What We Talk About (When We Talk About Love)
Theme From Turnpike
Popular Culture



Luister ook naar Volt vanavond, tussen 20 en 22u op Stubru voor mijn verslag.


Dank aan Patrick, Stijn en vooral Bert!