XLNZ van 3 december

Deze week voor één keer met Tomas in plaats van Katrijn, zij zit deze week in Polen, op zoek naar het perfecte XLNZ-weer..

Luister hier

The Sun - Elfin Saddle
Eiffel - Toman
Chinese Translation - M. Ward
Lazy Jane - Belle and Sebastian
City Of Electric Light - Chad VanGaalen
O Come, O Come, Emmanuel - Bodies of Water w/ No Small Kindness
The District Sleeps Alone Tonight - The Postal Service
Jane - Aaron Roche
Gentleman's Pact - Conor Oberst
Your Rocky Spine - Great Lake Swimmers
Pick Up The Phone - Notwist
To You - Headless Heroes
You Are My Sister - Anthony & The Johnsons
Home By Saturday - Hayden
Wet Road - Scout Niblett

Flt Fxs

zie hier..

..en dan had je deze nog niet gezien:


Fleet Foxes - A Take Away Show from La Blogotheque on Vimeo.

Door La Blogothèque.

Rêvez de l’impossible, vous aurez mieux encore. Pour les Fleet Foxes, nous voulions un endroit grand, un endroit vide, si possible impressionnant. Nous voulions de l’écho, de l’espace, de l’inédit. Au Grand Palais, sur les coursives longeant la nef où trônaient les stèles monumentales de Richard Serra, il y avait une porte condamnée par une barre de fer. Derrière cette porte, les locaux désaffectés d’une université tout en couloirs, comme abandonnée en urgence après une violente épidémie. Quelques chaises, des portes défoncées, des chiures de pigeon sur les moquettes défraîchies, et des pigeons qui volaient loin, au dessus de nos têtes, sous des plafonds déraisonnablement haut. Grâce à Sébastien et Muriel, deux amis, Garrincha avait eu accès à cet espace fantôme du Grand Palais, auquel nous accédions par un sublime escalier rococo. Avec le groupe, nous marchâmes jusqu’à une rotonde. Nous étions épuisés.

Why?

Een band die mij nog niet was opgevallen maar waarvan ik de ingrediënten wel kan smaken.. Why? is hiphop zonder als hiphop te klinken, een stortvloed aan woorden, bijzondere melodietjes. Why? kijkt verder dan beatje-refreintje-rime, ze klinken poppy en underground tegelijk.

Check de clip van nieuwe single A Sky For Shoeing Horses Under


Stem herkenbaar uit de duizend, daarom dat het wel een belletje deed rinkelen. Jonathan 'Yoni' Wolf is namelijk de zanger van Hymie's Basement, een band die hier wel eens in Duyster passeerde.

> Why?-MySpace

Fleet Foxes op Radio 6

Mijn favoriete BBC radiostation, Radio 6, heeft een sessie opgenomen van Fleet Foxes. Kwestie van ons wat op te warmen voor volgende week donderdag wanneer ze in de Ancienne Belgique staan...

rond minuut 8 als ik mij niet vergis..

XLNZ 12 november

De nieuwe XLNZ staat online!
Hier te herbeluisteren.

De playlist van deze week

1. Olafur Arnalds – 3055
(Alweer een ijslandse parel. Fragiel emotionele nieuw-klassiek.)
21 november in het Stuk in Leuven.
2. Mum – We Have A Map Of The Piano
3. The Widow The Mars Volta
4. Headless Heroes – Just Like Honey
5. Apparat – Component (telefon Tel Aviv remix)
6. Flume - Bon Iver
7. Such Great Hight – The Postal Service
8. Awaiting An Accident (Lali Puna Remix) - Boom Bip
9. Eternal Flame - Joan As Police Woman
10. Karen Ikea - Wixel
(Op een dag had de vriendin van Wim Maesschalck, alias Wixel, een nieuwe kast nodig. Karen en wim maakten een uitstapje naar de Ikea. Een nieuwe songtitel was geboren. Nietszeggende maar prikkelende muziek.)
11. Jessica - Adam Green
12. The Bones Of You - Elbow
13. They Storm In - Toman
14. Nin-Com-Pop (Two Lone Swordsmen Remix) - Lali Puna

5 sterren voor Elbow

Ook Bart Steenhout (De Morgen) gaf 5 sterren aan Elbow.
check it

Elbow @ AB

Elbow, dat zijn deftige mannen in pak die breekbare, hartverwarmend mooie liedjes maken. Zo mooi zelfs dat ze dit jaar bekroond werden met de Nationwide Mercury Price voor beste Britste album. Die befaamde titel leverde hun eindelijk ook bij het grotere publiek een hele hoop volgelingen op. Dinsdag 11 november stonden ze in de AB te Brussel.

Starlings, met trompetgeschal, werd de welgemikte opener. Enkel drummer Richard Jupp hield zich bij zijn taak, de andere vier bandleden bliezen met hun koperen blazer het concert op gang.

Garveys’ stem raakt van top tot teen en zet onderweg nog even alle haartjes rechtop. Hij grijpt je bij je nekvel om je pas twee uur later hardhandig los te laten. Een frontman als deze zie je niet overal. Hij entertaint, grapt, grolt en raakt tegelijk. Al was het soms zoeken naar een gezond evenwicht tussen stand-up bindteksten en in weemoed en tristesse gewikkelde songs.

Een eerste hoogtepunt kregen we al na nog geen kwartiertje. The Leaders Of The Free world werd, na de onvermijdelijke uithaal naar George W., een knaller van formaat. Ritmes die zonder omwegen de juiste plekjes raken en je opzwepen als een gek.

Het moet gezegd, ze hebben gevoel voor drama. Met een gezicht op wenen en een innemende stem zong Garvey “I’ll miss you the way, you miss the sea” in ‘The Stops’. Ook in ‘Weather to Fly’ stelde Garvey zich kwetsbaar op. De bandleden kropen eerst alle vijf bij elkaar op het hoekje van het pianopodium, lieten voor ieder een Jägermeister aanrukken en zetten akoestisch in. Hoog als een sopraan zong hij kraaknet maar breekbaar. In een moment van dankbaarheid klauterde hij tijdens deze ballad zelfs van het podium om iedereen van de eerste rij persoonlijk te bedanken om te komen

‘One Day Like This’ werd luid mee gescandeerd door de menigte als was het een anthem. Wild dansend werd zo het eerste deel afgerond en lieten ze het publiek popelend wachten op meer. De band had er niets beter op gevonden om ons tijdens de fake verdwijning van de groepsleden een lied te laten zingen dat we zelf mochten kiezen. Tot overmaat van ramp koos een verdwaalde Queen-fan Bohemian Rapsody en zongen we dus allen ‘mamamia mamamia...’ om de band weer het podium op te krijgen.

Toegift ‘Station Approach’ liet de meesters terug aan het woord. Hij flirtte door het op te dragen aan zijn jarige vriendin even met de meligheid, maar zette dat magistraal recht met verbluffende versie van deze door felle ritmes gedragen song.

Garvey is naast begenadigd zanger, poëet en romanticus dus ook een podiumbeest en wist na bijna twee volle uren te beklijven en te blijven plakken. Wie na deze zegetocht nog niet bekeerd is, is allicht Queen-fan.



Brecht Vaes

Vanavond Elbow

Vanavond speelt Elbow in de Ancienne Belgique te Brussel. Er is lang naar uitgekeken van mijnentwege..

Hun nieuwe single is The Bones Of You
Elbow - 'The Bones Of You'


Elbow is de band rond Guy Garvey, charismatische frontman met een stem als drie huizen. De befaamde Britse Nationwide Mercury Price is dit jaar toegekend aan de band uit Manchester voor hun laatste plaat The Seldow Seen Kid. Meer dan terecht versloegen ze onder andere Radioheads In Rainbows en de eerste van Adele, Burial en The Last Shadow Puppets.

Ze braken door met A Sleep In The Back, waarna A Cast Of Thousands (met heerlijke 'Fugitive Motel') en The Leaders Of The Free World volgden.

Vanavond dus in de AB, morgen op brusselcenraal.blogspot.com

Geitenwollensokken

De baarden van Fleet Foxes onderstrepen met deze clip voor 'He Doesn't Know Why' hun sepiakleurig geitenwollensokken-image bijna letterlijk...

20 november in de AB!



Fleet Foxes He Doesn't Know Why from Grandchildren on Vimeo.


> Fleet Foxes MySpace


Ik vergat nog deze erbij te steken, voor wie 'm nog niet gezien had: de clip van White Winter Hymnal. Leve stop-motion!

muziek en wiskunde

Muziek en mathematics, ze gaan hand in hand. Check de grafische, lyrische en melodieuse composities van The Sea And Cake in 'Sound and Vision'.

Patrick Watson

Patrick Watson en Great Escape

Wackzords

Project van Blackbox members Jan, Dries en Mario Goosens.
Danstracks met een smerig randje, trashclash met stevige drumsalvo's. Een luisterbeurt waard, zonder meer!

>>> Wackzords

(foto Tim Paternoster)

XLNZ 5 november

Morgen online, een nieuwe XLNZ!
Pracht en praal van deze helden:

1. The Great Escape - Patrick Watson
2. Hunted By A Freak - Mogwai
3. Misread - Kings Of Convenience
4. On A Day Like This - Elbow
5. At The Bottom Of Everything - Bright Eyes
6. Crooked Legs - The Acorn
7. Nattura (Feat. Thom Yorke) - Björk
8. Venice - Zach Condon of Beirut
9. Herr Bar - Chris Clark
10. Twinkle Twinkle That Is You - Kettel
11. Hawaii - de portables
12. Spirit Ditch - Sparklehorse
13. Welcome, Ghosts - Explosions in the Sky
14. Familiar Ground feat Fontella Bar - The Cinematic Orchestra

Whitest Boy Alive

Dit clipje van Whitest Boy Alive, aka Erlend Øye , voeg ik bij mijn favorieten...

Handgetekende clip van 'Golden Cage'

Animatie

2e animatiefilmpje, deze keer van M. Ward. 'Chinese Translation'.

XLNZ 3

Te herbeluisteren via de XL Air-website: aflevering 3 van het XLNZ, radio voor breekbare zielen en muziekliefhebbers aller lande.

Tot woensdag 5 november online.

Pagan Angel And A Borrowed Car - Iron & Wine
The District Sleeps Alone Tonight - The Postal Service
Still Light - The Knife
My Body Is A Cage - The Arcade Fire
Teardrop - José González
Drove Through Ghosts To Get Here - 65DaysOfStatic
Green Peter - Broadcast
Untiteld 1 - Sigur Ros
Chinese Translation - M. Ward
Made Up Love Song #43 - Guillemots
mother tongue - Nico Muhly
I Will Possess Your Heart - Death Cab For Cutie

animatie

Ik heb het plan opgevat om hier een verzameldpunt te maken van de mooiste animatieclips. De laatste tijd stoot ik op nogal wat met zorg en preciese gemaakte animatiefilmpjes die dienstdoen als muziekclip.
Ik probeer er elke dag eentje te posten.

Vandaag, nieuwe band ontdekt: The Acorn.
Ze hebben net een nieuwe plaat uit, Glory Hope Mountain, en ligt in de lijn van eerdere helden uit 2008 Vampire Weekend en Yeasayer. Afrikaanse rithms, heersende melodie.
Het vijftal uit Toronto, Canada maakte bij Flood Pt. 1 een heerlijke clip:

XLNZ radioshow @ XL Air

Niets zo rustgevend als radio. Elke woensdag kan je van 22u tot 23u luisteren naar zoete melodietjes met een scherp randje, klanktapijten die als een regenboog uit elkaar spatten, explosies van verstilde schoonheid... en meer niet-prozaische zinsconstructies, uit de mond van Katrijn Vanhauwaert.

Die radioshow heet XLNZ en wordt samengesteld door mezelve.
de playlist van deze week, hier te herbeluisteren.


Misery Is A Butterfly - Blonde Redhead
A Sunday Smile (Son Lux's "Want" Remix) - Beirut
Dancing Behind My Eyelids - Mum
Polaroids - Slaraffenland
Pick Up The Phone - Notwist
Eastern Glow - Album Leaf
useless information apparat
Poison - Martina Topley-Bird
Five And Dime - Port O'Brien-
The District Sleeps Alone Tonight - The Postal Service
Door Opens Both Ways - Kim Hiorthøy
Pieces of String - Alela Diane
I Fought in a War - Belle & Sebastian
Cantelopps - Khonnor
Tell Me It Ain’t So - Micah P. Hinson
Pagan Angel And A Borrowed Car - Iron & Wine

Ticket Elbow

Mijn tickets zijn besteld! 12 november hier een verslagje te lezen..

Elbow - Asleep in the Back

Au Bout Du Monde

De wereldberoemde Konstantin Bronzit maakte een tiental jaar geleden dit kortfilmpje. lache.. :)

Au Bout Du Monde




Jonas Geirnaert, maker van animatiefilms en neveneffect, gebruikte het als inspiratiebron voor zijn Flatlife.

Elbow op StuBru

Elbow, de beste Britse band van de laatste 5 jaar, heeft voor stubru op pukkelpop een redelijk indrukwekkende en tegelijk intieme sessie gespeeld.

Elbow staat trouwens op 11 november in de AB!

Zeven man, 3 microfoons, 1 lied.

Check One Day Like This hier.


Zanger Guy Garvey heeft ook een sublieme radioshow op bbc 6 met de even nietszeggende als uitgekiende titel Guy Garvey Finest Hour. Twee uur voor de prijs van één.

48 days later..

Opener van een doorstart. Ik stootte op dit filmpje.
Gnarls Barkley met Who's Gonna Save My Soul. Wedden dat je de eerste keer niets van de muziek gehoord hebt?

Crystal Castles

Ik wilde een nieuwe lading tickets gaan halen en botste op Crystal Castles, electroclash op z'n best. Hun beats zijn voornamelijk gebaseerd op de pliepjes van de oude Atari-spelcomputer. Bevreemdend, maar opzwepend. Ik kan er niet bij zijn op 21 september in AB, maar mag ik toch deze raad geven: Gaat dat zien, gaat dat zien!

Ook op Pukkelpop deze zomer.

Brussels European Film Festival

Van 28 juni t.e.m. 6 juli gaat in Flagey het Europees filmfestival van Brussel door. Een dikke week lang gaat het festival op zoek naar nieuw europees regisseurstalent. Een volgepropte agenda, 10 films per dag en een Open Air filmprojectie die je gratis kan gaan bekijken. Onder andere Snatch, Girl With a Pearl Earring en Contral wordt er geprojecteerd.


Check filmpje van TV Brussel

XL Air Dour Voorbeschouwing

Check de exclusieve XL Air Dour Voorbeschouwing door het extravagante radioduo Elke Plancke - Lorenzo van Loon.

It's Not Only Rock 'n Roll, Baby

U had er nog niet van gehoord? Nu wel dus.. In de Bozar loop sinds deze week een bijzondere tentoonstelling met werken van muzikanten. Pete Doherty tekent met zijn eigen bloed, Anthony schilderd zichzelf als hermafrodiet. Voorts ook werk van Patti Smith, Brian Eno en onzer Bent 'Das Pop' Van Looy.

Check reportage op FM Brussel, interview met Bent op Stubru en de reportage van Terzake.
Allen.Daar.Heen!

Kawada

Eindelijk nog eens wat Brussel. En aangezien deze blog Brussel Centraal heet, werd dat wel 'ns tijd.
Kawada is Brusselse bende twingigers die naar eigen zeggen songs maken with headstrong and moving, emotional compositions combined with subtle and introspective lyrics.
Luister, kijk en oordeel vooral zelf.
De clip ademt Brussel, getuigt van een onvoorwaardelijke schoonheid met een vleug tristesse.




Kawada MySpace

Late Of The Pier

In de UK hebben ze een nieuw blik hipsters opengetrokken. Late Of The Pier is een viertal uit Nottingham. Goed of alweer passé? ik laat het in het midden..
U hoort stevige synths en diepe grooves in Focker:




Late Of The Pier-MySpace

Ze staan op Pukkelpop deze zomer.

Ontdekking van de dag..

Zweden, ze blijven verrassen.. Deze Wildbirds & Peacedrums slagen erin met enkel een drum en stem toch melodieus te klinken.



check hun MySpace

(via DoCopenhagen.blogspot.com)

Mùm - Green Grass of Tunnel

Oud (2002), maar wonderschoon..



> MySpace

Weezer - Pork and Beans

Wie af en toe YouTube bezoekt stuit daar wel 'ns op een hilarisch filmpje. De mentos en diet Coke-fonteinen, de huilden Britney-fan of de vingers van Harder Better Faster Stronger.. Memorabel! Nu, Weezer heeft een nieuwe single uit met schitterende persiflage-clip op al deze YouTube-klassiekers.. Op 6 dagen 4 miljoen keer bekeken.

Daedelus

Nieuwe band ontdekt op het Ninja Tune label (Coldcut, Amon Tobin, Cinematic Orchestra,...). Alvast een leuke clip en heerlijk meefluitbare song. Binnen enkele weken brengen ze nieuwe plaat uit "Love To Make Music To", een voorsmaakje kan je gratis en voor niets downloaden via hun website.

Check hier de clip van Make It So


(via Pitchfork.tv)

Freddy

Deze mocht niet ontbreken op een grijze dag als deze.. waarvoor mijn excuses..

Rhythm is a Dancer

Combineer de heerlijk nostalgische reeks Thunderbirds, het figuurtje Brains en Rhythm is a dancer van Snap en je krijgt een zalig filmpje..

Justice @ AB

Beats en bleeps van het hoogste niveau.


Eigenlijk kan je Justice nog het best vergelijken met een overtuigde pastoor die voor de volgelingen uit de concerttempel een preekles houdt, maar ze brengen meer. Het Parijse dance-duo Xavier de Rosnay en Gaspard Augé zijn namelijk al langer dan vandaag de symbolen voor al wat hip is in de muziekwereld. Met een mengelmoes van opzwepende beats, schizofrene bleeps en doordringende distortion maken ze sommigen gek, anderen wild van enthousiasme.

Ze begonnen netjes als op de plaat met Genesis. “In het begin schiep God de hemel en de aarde”. Het leek wel alsof Justice gisteren eigenhandig de bas heruitvond. Dieper, zwaarder en luider gingen ze zelden in de AB. Omvergeblazen door de luchtverplaatsing van zoveel basgeweld was het even bekomen van het eerste kwart van de gig.

De ene na de andere hit werd afgestoken, en dat allemaal van één en dezelfde debuutplaat. DVNO, D.A.N.C.E. en Stress, van welke de clip de laatste dagen talk of the town was, volgden elkaar in sneltempo op. Je had het gevoel na een kwartier alles al gehad te hebben. Tot ze hun pronkstuk bovenhielden: We Are Your Friends is dan wel een remix van een Simian-song, iedereen linkt het aan de kerels van Justice.

Het immense Christuskruis licht op. “Because...” dendert het door de speakers, abrupt afgebroken. Wat volgt is een oorverdovend koorgezang “...we are, your friends”. Alsof wie niet mee zong verbannen werd uit de tempel der rechtvaardigheid. “We Are Your Friends” geldt als het lijflied van de cybergeneratie, het anthem van de nu rave.
Kippenvel. De ontploffende beats die erop volgden waren tegelijk zo voorspelbaar en onwaarschijnlijk verrassend dat je benen als op automatische piloot mee sprongen.

Dat Justice geen indrukwekkende videoschermen en dito animatiefilmpjes mee had, kon de pret amper bederven. Enkel op het einde, tijdens de repetitieve, naar hardcore neigende stampbeats had je misschien graag wat verstrooiing gehad met een animatie waar ze in hun clips zo goed in zijn. Niet iedereen heeft het budget van Daft Punk. Al komt dat nog wel.

En dat ze maar amper een uurtje speelden, verlengd met een kwartier ‘gewone’ plaatjes draaien, vergeven we ze graag. Al had dat laatste misschien nog een tikkeltje langer gemogen. Ach, met melkzuur in de armen en benen hou je het zonder verrijkende middelen toch geen uren vol.

Als ze dachten nog iemand te moeten bekeren, dan zaten ze er naast. Justice heeft in België trouwe volgelingen die ze niet te snel zullen kwijtspelen.

Moby akoestisch aan Flagey

Moby, de man van gigantische hits en onwaarschijnlijke flops, speelde gisterenavond een akoestische in café Belga op het hoekje van het Flageygebouw. Hij was in het land voor een dj-set in de Culture Club en kwam terloops zijn nieuw album 'Last Night' voorstellen, al speelde hij last night slechts 1 nummer uit die plaat.

Wegens te elektronisch werkte moby dus enkel 'Disco Lies' af met een zangeres die de erg slechte installatie meermaals overstuurde. Hij speelde dan maar Natural Blues, Johnny Cash' Ring of Fire, Find My Baby en andere hits. Een uur lang!

Een bomvol café Belga, temperatuur: 40° C. Minstens. Daar was plaats voor zo'n 200 man, maar werd volgepropt met au moin 300.

Buiten: een ware volkstoeloop (check foto's). Het kleinere pleintje langs de vijvers van Elsene stond af-ge-laden vol met wel 1500 à 2000 man die last-minute waren komen opdagen, allemaal kijkend naar de vitrine waar Moby achter stond te spelen.

Het had iets zuiders, 25 graden buiten om 21u30, zoveel volk verzameld, dansend en keuvelend. Zo 'on-brussels' maar zò voor herhaling vatbaar!


Check ook mijn verslag in Volt

Meer foto's van FM Brussel en een filmpje.
Moby site

Justice in AB

Justice zaterdag in de AB! Ik zal er zijn. Check alvast de omstreden nieuwe clip voor Stress, geregiseerd door Romain Gavras.

justice stress (official video)
by 75_prod

In het najaar in de AB!

Stef Kamil Carlens, Zita Swoon zelve, mag ik het najaar 1 avond de AB programmeren. Voor één dagje geeft Kurt Overbergh zijn rocktempel uit handen. Onder het mom Carte Blanche mag Carlens zijn haalbare helden programmeren.

Voorts, en exclusief, ook Marianne Faithfull komt naar de AB. Ook MGMT, een van de revelaties van het voorjaar, die vorige woensdag nog in de AB Club stonden, zouden in het najaar terug komen voor een zaalshow. Ze staan op Rock Werchter deze zomer. Pukkelpop is nog niet bevestigd, maar ook daar zouden ze staan weet ik uit goedingelichte bron!

ahja, en The Kids spelen een rewind concert in de AB! ook dat is voor oktober of november.

Dour 2008

De affiche van Dour Festival begint er eindelijk wat mooi uit te zien. Ik had even gevreesd dat het 4 dagen zoeken en harken ging worden. Maar stillaan lijken ze toch ook wat professionelere namen te hebben geboekt.
Foals (!), Battles (!!), Goldfrapp, The Notwist, Woven Hand, Do Make Say Think, Boys Noize, Mdslktr, Tiga en Ellen Alien zijn voor mij tot nu toe de meest spraakmakende. En er moeten nog 50 namen bevestigen.. mooi is dat.

Foals - Red Socks Pugie

Clip bij nieuwe single van band vh moment Foals.



Pitchfork.tv
MySpace.com/foals

Luisterpaal

Voor wie er nog nooit van gehoord zou hebben: leer dringend de Luisterpaal van 3voor12 kennen. In Nederland heeft de openbare omroep VPRO een site voor nieuwe pop en rock muziek. De webstek bundelt alle muziekbijdragen van hun radioprogramma's. Ook hebben ze sinds jaar en dag een onderdeeltje Luisterpaal, waar je nieuwe CD's kan voorbeluisteren van wie ze de toestemming kregen.

Omdat internet nog steeds aan invloed wint in het verspreiden van muziek, is de Luisterpaal interessanter dan ooit. (check de dEUS-heisa, ze lieten er hun cd voorbeluisteren nog voor hij in de winkels lag)

Nu, integraal in de aanbieding: o.a. de nieuwe Jamie Lidell, GEM, Shameboy, Brainpover, De Jeugd van Tegenwoordig, Tindersticks, The Last Shadow Puppets, Portishead en ook Vantage Point van dEUS kan je nog steeds beluisteren!

eat that last.fm..

check it op 3voor12.nl/luisterpaal

Danko Jones @ AB (23 april)

Artilleriegeschut en narcisme.


“Wil je ze graag met een vuist in het gezicht? Of liever ‘in the ass’?” riep Danko Jones op een bepaald moment het publiek in. Een kakofonie van getier was het antwoord. “Er is ook een derde mogelijkheid, ‘in the face and in the ass’” brulde Danko erachter en startte een artilleriegeschut van jewelste. Jones is geen lieve jongen, dat staat vast, maar schreeuwen en rocken kan hij als de beste.

‘Code Of The Road’, de nieuwste single, was opener van dienst. Meteen werd duidelijk dat de albumtitel van zijn laatste worp, Never Too Loud, niet uit de lucht gegrepen is. Decibels vlogen je om het hoofd, oordopjes verpulverden spontaan. De drie heren lieten geen ademruimte het eerste kwartier, de ene bitsige, woeste en waanzinnig luide song volgde de andere in sneltempo op.

Dat Danko Jones een mannengroep is, is een understatement. Welgeteld vijf vrouwen zijn we tegen gekomen. 99 procent van het publiek bestond uit in zwart gehulde, getatoeëerde binken van venten. Dat zullen de eerste rijen geweten hebben. De eerste drie songs verliep alles nog min of meer rustig, maar na wat opruiende taal van Danko zelve deinde de pogo-plek net voor het podium steeds uit.

Als Jones aan het woord was, kon je maar beter dekking zoeken: seksistische, stoere taal vol haat en trauma. Zo maakte hij school en werk af door goedkope ‘fuck school’ rock ’n roll te vinden, schreeuwde om aandacht nadat iedereen de bassist had aangemoedigd. Het werd zelfs pijnlijk wanneer hij over diepgewortelde trauma’s begon of zichzelf narcistisch de hemel in prees.

Maar goed, zijn songs stonden er wel. Zijn mix van stoner, hard rock en metalgeschreeuw zette het publiek in vuur en vlam. En zo werd zijn vijfde passage in de AB alweer een voltreffer. Dat hij zichzelf net iets te graag ziet, past wel bij zijn attitude. Al zou ik hem niet graag naast het podium tegen komen.

KT Tunstall @ AB

Een jong meisje springt plots het podium op, twee staartjes dansen rond haar hals. Ze heeft zowaar een gitaar om haar nek hangen. KT Tunstall is een klein meisje als je ze zo ziet, omringt door een immens podium. Tot ze haar keel open trekt. Een zweem van vol, hees en soul-rock geluid vult je oren, haar charisma je hart.

Met een handvol singles had KT, geboren als de Schotse Kate Tunstall, heel wat in huis om er gemakkelijk een op meezingers gebouwd feest van te maken. Maar ze koos niet voor de gemakkelijkheidoplossing en bouwde rond onder andere ‘Hold On’, ‘Suddenly I See’ en ‘Other Side Of The World’ een evenwichtige en uitgebreide show.

Ze entertainde het publiek met cliché- doch grappige mopjes, haalde haar beste Nederlandse woordjes boven, morste kwistig met complimentjes en smeet met pralines die ze van een vrijgevige fan met liefde had gekregen. Het werkte als voorspeld, de crowd ging wild, zong mee en genoot.

Ook ‘Black Horse and the Cherry Tree’ zorgde, met behulp van de wulpse koorzangeressen, voor handgeklap tot op de achterste rijen. De no-nonsens rock en zorgeloze popdeuntjes smaakten zoet en elke song klokte netjes binnen de drie minuten af. Voor wie hoopte op meer durf en een set met een hoek af, kreeg hoogstens een ezelsoor. Maar who cares? Strak gespeeld, waanzinnige stem en feel good factor 100.

Nu en dan eiste Tunstall het podium voor haar alleen op. Met ‘loop’-machine, gitaar en die duivelse stem zorgde ze op haar eentje voor de hoogtepunten van de avond. Een keer kroop ze ook achter haar piano: “so many piano lessons, one song”, schaamde ze zich. Maar ze koos er wel een prachtexemplaar uit. ‘Feels like home’ kreeg de uitverkochte AB muisstil en aangeslagen.

Natuurlijk is KT een grote dame. Miljoenen platen verkocht, singles aanstekelijker dan een gemiddelde lentegriep en een stem die qua warmte mee voor het broeikaseffect zorgt. Het mag dan nog zo poppy, gepolijst en afgewerkt klinken als je wil, onberoerd laat het je niet.


KT MySpace
entertainment.be

Elbow backstage

Guy Garvey, de frontman van het waanzinnige Elbow heeft een late night show op BBC radio 6. Op dit moment tourt hij met zijn band door Engeland en om de tijd te doden heeft hij een backstagefilmpje gemaakt. Grappig en interessant..!

Playlist 2008-04-16

Elke week maak ik een playlist voor het actualiteitenmagazine van de Brusselse studentenradio XL Air.
deze week:
Divine - Sébastien Tellier
Get Over It - Guillemots
You Come Along - Seelenluft
Mansard Roof - Vampire Weekend
The Architect - dEUS
Gravity Bleus - The Blackbox Revelation
Summer 's Here - Magnus
Time to Pretend - MGMT
Too Young - Phoenix

Sébastien Tellier op Eurovisie songfestival

Sébastien Tellier, de Franse elektronica songwriter, gaat deelnemen aan het Eurovisie Songfestival!?! Ik hoop dat zijn deelname als grap bedoeld was.. maar toch: stemmen maar! 13 mei nog in de Botanique en op 24 mei in de finale van het songfestival in Belgrado.


sébastiantellier.com

Duyster.3 op 28 april

Binnen 2 weken komt de langverwachte nieuwe duystercompillatie uit. Nummer 3 al. Samensteller Eppo Janssen en zeemzoete stem Ayco Duyster hebben hem weer vol pareltjes gestoken. Naar goede gewoonte is het een dubbelaar geworden met op de eerste schijf classics van The Notwist, Efterlang, Blonde Redhead en Broken Social Scene. De tweede cd is bedrukt met de beste live sessies die Duysterbands in de afgelopen jaren voor het programma speelden. Coco Rosie! M.Ward! Iron and Wine!


CD1 – duyster. classics

1. BROKEN SOCIAL SCENE - ‘Lover’s Spit
2. MODEST MOUSE - ‘Bukowski
3. BLONDE REDHEAD - ‘Hated Because Of Great Qualities’
4. FOUR TET - ‘Unspoken’
5. YO LA TENGO - ‘Our Way To Fall’
6. THE NOTWIST - ‘Consequence’
7. THE LONG WINTERS - ‘The Commander Thinks Aloud’
8. EFTERKLANG - ‘Collecting Shields’
9. IDA - ‘Turn Me On’
10. IDAHO - ‘Wondering The Fields’
11. BOARDS OF CANADA - ‘In A Beautiful Place Out In The Country’
12. THREE MILE PILOT - ‘Longest Day’
13. JUNO - ‘We Slept In Rented Rooms (The Old School Bush)’

CD2 - duyster. sessions

1. IRON & WINE - ‘Naked As We Came’
2. OKKERVIL RIVER - ‘A Hand To Take Hold Of The Scene’
3. SOY UN CABALLO - ‘Volet’
4. WINDMILL - ‘Boarding Lounges’
5. GREAT LAKE SWIMMERS - ‘Your Rocky Spine’
6. LOW - ‘Murderer’
7. ANSATZ DER MASCHINE - ‘Overexposed Frozen Stars’
8. COCO ROSIE - ‘K-Hole’
9. PATRICK WATSON - ‘The Storm’
10. GRIZZLY BEAR - ‘Knife’
11. THE GO FIND - ‘New Year’
12. THE SHINS - ‘A Comet Appears’
13. JOAN AS POLICE WOMAN - ‘You Don’t Own It’
14. ANGELS OF LIGHT - ‘Destroyer’
15. M. WARD - ‘Chinese Translation’

Duyster

Pitchfork TV

De beste en bekendste site voor nieuwe, alternatieve en avontuurlijke muziek, Pitchforkmedia.com heeft Pitchfork.TV gestart. Een groots initiatief dat er verbluffend uitziet. Je kan niet alleen kiezen uit de beste videoclips, je hebt ook live shows, interviews en exclusieve films. Zo kan je nu een week lang de reünifilm van de Pixies bekijken.
check it out!

Pitchfork.TV en Pitchforkmedia.com

dEUS trapt tournee af in Nijmegen

DEUS, Nijmegen, Nederland. 8 april 2008



België’s grootste rockband trapte dinsdag in Nijmegen officieel hun clubtournee af.


We moeten daar eerlijk in zijn, je rijdt geen 200 km in de avondspits het Nederlandse platteland in om vlug een doordeweeks concertje mee te pikken. Als je dEUS gaat bekijken, verwacht je wat. Na hun vorige Pocket Revolution dat eind 2005 de moegewachte zieltjes verwarmde, wilde Tom Barman en de zijnen niet nog eens 6 jaar wachten voor een volgende worp. En dus ligt binnen een week Vantage Point in de rekken. Hun Europese clubtour trokken ze dinsdag in Nederland op gang.

Doornroosje in Nijmegen, halverwege Nederland, is een kleurrijke bunker langs een provincieweg. Wat langs de buitenkant een carnavaleske fuifzaal lijkt, is binnen een donkere, rokerige club. In het gezellige, kleine, maar brede zaaltje past zo’n vijf- à zeshonderd man, netjes bij elkaar gepropt, plakkend op het podium.

Zondag speelde ze in Breda nog een niet geheel foutloze try-out, vandaag moest het er netjes op zijn. Wij vroegen en kregen. Opener When She Comes Down, ook de eerste op Vantage Point, klonk weemoedig en hard, brommend en melodieus en raakte daarmee precies het gevoelige plekje waarop wij gehoopt hadden. Toegankelijk zoals het hoort. Ook opvolger Oh Your God, met een rappende Barman, wist onze nieuwsgierigheid naar de plaat nog meer te prikkelen. De band, in zwart gehuld, was echter niet van plan al het nieuwe in een keer in ons gezicht te smijten. Beetje bij beetje werden ze voorzichtig gelost. Eternal Woman kreeg ons minder warm, maar met single Slow bewezen ze op elkaar ingespeeld te zijn als ouwe rotten. The Architect, die daarop volgde, deed meer dan iedereen aan het dansen krijgen. Meezingen en genieten. Ook de band genoot zichtbaar. Kippenvel.
In het midden van de set worstelde dEUS met een dipje, mede door het doffe geluid dat plots opviel tijdens Nothing Really Ends. De helderheid was even weg en dat werd pas omgebogen na de sublieme overgang naar Bad Timing. Hierin gingen ze als een woest beest tekeer en klopten en sloegen ze iedereen wakker die het moeilijk kreeg door het Hollandse fluitjesbier.

Het viel op hoe volwassen, precies en afgewerkt dEUS was, zonder ook maar op één moment te afgeborsteld te klinken, laat staan voorspelbaar. Dat is zeker mede de verdienste van de duivel uit Limburg, Mauro. U zou het misschien niet gedacht hebben, maar het oog doet ook wat. Ook al cijfert hij zich wat weg achter frontman Barman, Mauro heeft met zijn subtiele danspasjes, heerlijke riffs en looks op zijn eentje meer rock attitude in huis als heel De Afrekening samen.

We kregen een intiem concert, emotievol en balancerend op weemoed en plezier. Een perfect uitgekiende set van twee uur lang kippenvel gevende classics was het, zacht aftastend en slechts op de juiste momenten buiten de lijntjes kleurend. dEUS is en blijft top. De concerten in Duitsland zijn nog niet allemaal uitverkocht en zeg nu zelf, wat is nu 300 km voor een concertje?


Setlist:

When She Comes Down
Oh Your God
Sun Ra
Eternal Woman
Instant Street
Slow
The Architect
Fell Off The Floor, Man
Favourite Game
Smokers Reflect
Nothing Really Ends
Bad Timing
Is A Robot
Pocket Revolution
Roses
----
The Vanishing of Maria Schneider
What We Talk About (When We Talk About Love)
Theme From Turnpike
Popular Culture



Luister ook naar Volt vanavond, tussen 20 en 22u op Stubru voor mijn verslag.


Dank aan Patrick, Stijn en vooral Bert!

A work in progress

Elke dag trok deze Amerikaan een foto van zichzelf. En zeggen dat ik dat ook ooit van plan was..

everyday from Noah K. on Vimeo.

Stop Motion

Leve stop motion!

The Wombats @ Botanique 26 maart

The Wombats: Botanique Brussel, 26 maart 2008
voor www.entertainment.be

Hitsige popdeuntjes en emmers zweet.

“Buideldier dat voorkomt in de bossen en bergachtige streken van Oost-Australië”. Zo wordt een wombat officieel omschreven. Een klein, lief, schattig knuffeldiertje dat moet ontstaan zijn door een ongelukkig huwelijk tussen een hamster, kangeroe en luiaard. Dat uitgerekend een band als The Wombats voor een dergelijke passief zoogdier als groepsnaam kiest is merkwaardig te noemen.

Op het podium doet het drietal uit Liverpool er namelijk alles aan om van het luie, lome wombat-imago geen spaander heel te laten. Adjectieven als hitsig, energiek en opgefokt komen nog te kort voor hun springerige activiteit die aan het gebruik van semi synthetische verboden tabletten deden denken.

Schuimende mondhoeken, emmers zweet. Voor wie het nog niet helemaal door had: er werd gedanst gisteren in de Botanique. En hoe. Onder het motto: Al wie dat niet springt... wipte de menigte het melkzuur in de benen.

Met 'A Guide To Love, Loss and Desperation' hebben The Wombats nog maar één full-cd achter hun naam staan, maar met de hulp van hype opkloppende Britse popmagazines zijn ze in geen tijd uitgegroeid tot voortrekkers van de oehoe-oe springpop. Als zoiets al bestaat...

Hoe dan ook, woensdag werden hitsingles 'Dance to Joy Devision' en 'Kill the Director' woord voor woord meegescandeerd. De jeugd valt blijkbaar met bosjes voor deze kleurrijke en übervrolijke jongens. Ze hadden zonder probleem een dozijn groupies mee backstage kunnen nemen.

Na een feestje volgt meestal een kater. Liefst de ochtend nadien en niet op de avond zelf al. Daar moeten The Wombats voor opletten. Hoe opzwepend ze in het begin ook klonken, de weinig afwisselende drums begonnen na een handvol songs als goedgemikte dreunen tegen de slaap te voelen.

De zoveelste woohoos en yeahyeahs krijg je na drie kwartier ook al niet meer zo vlot naar binnen en de monotone, van dik Brits accent voorziene zanglijnen van Matthew Murphy hadden op de duur meer weg van schrapend krijt op bord.

Maar goed, de jongens hielden het op een uur de ziel uit het lijf spelen en daarvan was het drie kwartier zwaar feesten. Het jonge publiek genoot met volle teugen, zweette zowaar nog meer dan de bandleden en kijken ongetwijfeld al uit naar hun beloofde volgende passage op de zomerfestivals.

myspace.com/thewombatsuk
www.thewombats.co.uk

The Arcade Fire

Voor wie het nog nooit zou gezien hebben: memorabel filmpje..
Arcade Fire die via omwegen in de kattakomben van L'Olympia in Parijs opeens midden in het stillaan gek publiek beland die al een hele tijd op de start van het concert wachten...

#41 - Arcade Fire - Neon Bible & Wake Up
by lablogotheque

DJ Shadow & Cut Chemist 20 maart AB

DJ Shadow & Cut Chemist presents: The Hard Sell
AB, 20 maart 2008


Sneller dan zijn schaduw.

In lang vervlogen tijden waarin cassette-mixtapes nog pure science fiction waren en de hitlijsten nog niet samengesteld werden naar het aantal downloads, kocht u singletjes op 45-toeren vinylplaat: een 7-inch. Één Elvis-liedje aan beide kanten van de kleine schijf met groot gat. U maakte met uw oude collectie net het containerpark gelukkig? Zonde, want ze zijn weer hipper dan ooit.

Met dank aan DJ Shadow en Cut Chemist. Zij brachten donderdag onder de naam ‘The Hard Sell’ in de AB een langgerekte reclamefilm voor de 7-inch. De combinatie van Cut Chemist, een verloren zoon van de beestige hip hop bende Jurassic 5, een ‘turntabelist’ pur sang en een razendsnelle scratch-dj met sample-god DJ Shadow deed menig muziekliefhebber spontaan kwijlen. Het vingervlugge duo hield gisteren met alle plezier een bakje klaar om het schuim op te vangen.

Hun belofte aan het begin van de set om niet enkel de hiphopfanaten in trance te brengen met enkel 7-inches losten ze meer dan in. Ook liefhebbers van mambo tot metal, van samba tot soul en alles daartussen kwamen aan hun trekken. Alsof elke 45-toeren single die ooit werd uitgebracht op een van de acht draaitafels belandde. De La Soul, Outcast, The Doors, Lamb en een We Will Rock You versie van Queen op speed mixten ze naadloos door elkaar. Nu eens begeleid door beats die je hart op het verkeerde been zetten, dan weer rustig knetterend.

Nu zorgde die plotse en hevige afwisseling soms wel tot verwarrende momenten. Dansen en heerlijk laten gaan of toch maar focussen op muziek en de vele verborgen lagen ontdekken? De ene sample over de andere, loops van spoken word of jazzy piano, het publiek had het er bij momenten moeilijk mee. Maar als je even niet meer kon volgen met de muziek, zorgde de indrukwekkende visuals wel voor afwisseling. De honderden flitsende beelden razendsnel gemonteerd met live beelden van het scratchduo in actie maakte het geheel alleen maar indrukwekkender.

Binnenkort brengen ze officieel een mixtape en dvd uit. Als die even straf is als wat we gisteren hoorden, wordt die grijs gedraaid, dat staat nu al vast. Een levende jukebox was het namelijk, verleden met heden gemixt, vijftig jaar muziekgeschiedenis samengebald in twee uur plaatjes draaien. Straf.

check op entertainment.be
check ook hun MySpace

Whip & M83

In mei staan M83 in de ab. we kennnen hem van de uitgesponnen elektronisch symfonische soundscapes. Ook Whip staat diezelfde avond op het podium. Nooit van gehoord? ik ook niet, maar klinkt alleszins actueel. Cross-over rock en dance zoals het moet tegenwoordig. Kraftwerk is niet dood.

Humo’s Rock Rally. AB 16 maart 2008

Humo’s Rock Rally. AB 16 maart 2008


Jonge woeste leeuwen op 1.


Al dertig jaar lang zoekt het weekblad Humo om de twee jaar naar de nieuwe rocksensatie uit Vlaanderen. Noordkaap, dEUS, Evil Superstars, Novastar, Das Pop, allen werden ze ooit ontdekt op het finalepodium van dè Rock Rally. Zondag verzamelden de tien beste bands zich in de coulissen van de Ancienne Belgique om te tonen waarom zij, en niet die honderden andere bands die meedongen naar een finale-ticket, verkozen werden.

Terwijl nog honderden mensen met ticket elkaar vertrappelden om zo snel mogelijk de zaal in te geraken en nog honderden anderen zonder ticket hopeloos smachtten naar dat laatste stukje papier, begon Berriegordies uit Hasselt stipt om 15u als eerste aan hun set. Uw verslaggever miste door de horde geduldloze fans de eerste twee songs, maar een song bleek uiteindelijk voldoende om te horen dat de jongens en meisjes uit Limburg niet zo heel veel kans maakte op die cheque van drieduizend, zevenduizend of tienduizend euro waarmee de jury na afloop zou staan zwaaien. Maar goed, we waren vertrokken en er moest iemand de aftrap geven.

Roadburg, die de micro enkele minuten later van Berriegordies overnam kwamen eveneens uit de stad van de smaak. Hoe goed ze ook hun best deden, te weinig stem, te eenvoudige piano en een goedgeprobeerde maar foute saxofoon in het laatste nummer konden ons niet overtuigen. Jammer voor de bandleden, al konden twee van de vijf het nog eens overdoen bij The Galacticos. Met hun springerige, energieke speedrock wisten ze als een van de weinige groepen een groot deel van het publiek aan het dansen te krijgen. Nog iets te jong klonken ze, maar dat was geen argument in een finale waar meer dan de helft van de bands amper de lagere school ontgroeid is. En dus kwam er een kruisje langs hun naam.

Van Team William werd veel verwacht. Door velen op voorhand uitgeroepen tot winnaar, maar op het podium leek het even de verkeerde kant uit te gaan. Met een gemaakte speelsheid, vreemde danspasjes en misplaatst afbreken van het podium dreigden ze hun uitstekende songs te doen vergeten. De zanger die bij momenten aan Stef ‘Zita Swoon’ Kamil Karlens deed denken, bleef er nog het rustigst bij en waarschijnlijk hebben ze daardoor van de jury toch nog die derde plaats gekregen.

Één vertegenwoordiger uit Vlaams Brabant was er, maar er kwam meer uit dan bijvoorbeeld het schreeuwerige viertal The Porn Bloopers. Jasper Erkens, die met zijn eenvoudige maar wonderschone cover van Gnarls Barkleys Crazy in de halve finale vriend en vijand stil had gekregen, draaide ook nu weer spontaan en moeiteloos tweeduizend man rond zijn vinger. De 15-jarige uit Diest sprak als enige van heel de avond het publiek aan en creëerde bijgevolg onmiddellijk een band. Dat het publiek hem daar dankbaar voor was, bleek niet alleen uit de waardevolle publieksprijs van tienduizend euro die hij overhandigd kreeg, hij mocht ook meer dan verdiend de tweede prijs van de jury mee naar huis nemen.

Dat een technisch probleem op het podium niet altijd dramatisch hoeft te zijn, bewees Steak Number Eight. In de laatste song liep alles mis wat kon mislopen met een gekraak, gepiep en verwarring op het podium tot gevolg. Daardoor werd hun afsluiter wat gerekt, maar dat nam niemand hen kwalijk. Krachtige, van dubbele basdrums voorziene metal uit puberlichamen. Vol overtuiging en zelfvertrouwen schreeuwde en krijste de zanger zijn band tot op eenzame hoogte. Zondagavond had metal geen vijanden, iedereen was fan. Ook de jury. Na wijs beraad kwamen oa Eppo Jansens, Jan Van Biesen en Kurt Overbergh overeen dat Steak Number Eight met de tienduizend euro en onwaarschijnlijk veel roem huiswaarts mocht keren.

Niet één band sprong er echt uit dit jaar, want ook The Hong Kong Dong had net zo goed met de eerste prijs zijn gaan lopen. Het viertal uit Gent waren de enige die qua stijl ietwat verrassender klonken en er zowaar beats tegenaan gooide. Met voorsprong de meest volwassen band, die het zeker ook zonder die eerste, tweede of derde plaats zal maken.

Afsluiten deden we in schoonheid met nummer één en twee van 2006. The Blackbox Revelation, op het tweede schavot in de vorige finale, bleek hier zelfs al heel wat verder te staan dan The Hickey Underworld. Het is dus niet zozeer de jury maar vooral de band die zichzelf maakt of kraakt, de tijd zal dus uitwijzen of Steak Number Eight groot wordt of niet. dEUS was in ’92 zelfs niet bij de eerste drie.

Entertainment.behref="http://www.myspace.com/steakn8">Steak No. Eight myspaceJasper Erkens MySpaceTeam William MySpace

DJ Shaddow & Kid Koala

Volgende week staan DJ Shaddow en Kid Koala in de AB. Vooral naar Kid Koala kijk ik uit. De tekenaar-muzikant maakt originele en razendsnelle scratchmuziek waar je soms horendol en soms gewoon vrolijk van wordt..

dEUS in Nijmegen

Ik vergat het onwaarschijnlijke nieuws te vertellen. Dankzij Bert Wijns en Studio Brussel mag ik op 8 april naar het eerste dEUS-concert van een lange tour in Doornroosje, Nijmegen, Nederland! Ik laat -uiteraard- weten hoe het geweest is.
Ook stubru.uit is toegevoegd aan de kalender trouwens! Op zaterdag 29 maart sta ik ook te springen in de Vooruit.

De dEUS concertagenda
De dEUS fanblog

Info over BruStuPuntUit

Mint videoclip

De nieuwe single van Mint, "Brand new toy". of hoe Belgische muziekanten met goeie songs een clip moeten draaien met nul euro budget..

Santogold - L.E.S. Artistes

Bevreemdend mooi, intrigerend en vooral een heerlijk lied. Triest en vrolijk tegelijk.


Santogold MySpace

Yeasayer & Concert à Emporter

Combineer de beste groep van het moment met het leukste internetproject van het moment en je krijgt een heerlijk stukje video..
check it

#87.2 - YEASAYER - 2080
by lablogotheque

Hier zingen ze 2080 en Tightrope.
Het tweede filmpje is in de metro, ze zingen Don't Need to worry en Redcave

#87.1 - YEASAYER - No need to worry / Redcave
by lablogotheque

De site van La Blogotheque
De MySpace van Yeasayer

Squarepusher Remix

Een van mijn favorieten geremixed.

"Squarepusher-MyRedHotCar(JohnatronRemix)"

The Cult @ AB, 7 maart

Kwarteeuw hardrockgeschiedenis in één uur.


The Cult is een groep van vele wissels, maar Ian Astbury en Billy Duffy, zanger en gitarist, zijn de constanten in een kwarteeuw hardrockgeschiedenis van de groep. Begin jaren ’80 stonden ze voor het eerst op het podium en ook gisteren in een op enkele tickets na uitverkochte Ancienne Belgique sprongen de vonken er nog vanaf.

Hoewel The Cult niet zoals andere overjaarse rocksterren onlangs nog een plaat uitbracht, Born Into This, hebben ze blijkbaar nauwelijks jongere luisteraars weten te overtuigen. Vooral dertigers en veertigers dus, maar het blijft een mooi zicht, mannen met buikje die hun jeugd herbeleven en als een puber van zestien toch nog maar eens die Cult-t-shirt vanuit een doos op zolder hebben bovengehaald, hier en daar verklapte een afgebleekte tatoo een ruig verleden.

Ruim drie kwartier te laat, maar boordevol energie sprongen Astbury en de zijnen het podium op. Ian Astbury, die voor de gelegenheid zijn nagels rood had geverfd, klonk helder en toonvast, speelde tamboerijn, danste hevig en smeet van alles in het rond. De charismatische frontman liet wel de bindteksten over aan Billy Duffy, die met de spot op zich nog de meeste aandacht naar zich toe trok. Gitaarsalvo’s werden niet gespaard, zijn armen vlogen nu en dan cirkelend de lucht in.

Met een goedgekozen mengelmoes van klassiekers en nieuwe nummers wisten ze het publiek op de juiste momenten gek te maken. Beginnen deden ze met enkele all time favorites, maar ook nieuwe nummers als Dirty Little Rockstar passeerden de revue. Na drie kwartier begon het beproefde recept echter wat door te wegen. Duffy jende het publiek nog wat door hen onenthousiast te noemen waarna hij de zoveelste solo afstak zonder zich veel aan te trekken van de rest van de groep. Ook Astbury klonk opeens al te schreeuwerig en voor een song of twee liet de menigte begaan.

Ze hadden duidelijk hun grootste hit She Sells Sanctuary nodig om de handen weer in de lucht te krijgen, kelen open. We vroegen en kregen een lekker lang uitgesponnen versie. Elk woord en elke ‘jeah’ werd mee gescandeerd, af en toe gingen de fans in hun enthousiasme iets te ver over de rand van het balkon hangen waardoor ze er dreigden af te vallen.

The Cult heeft hun sound dan wel niet meer aangepast sinds medio de jaren tachtig, ze klinken nog zo fris als een vers lentebriesje. Dat Duffy af en toe zijn kunstjes wil tonen en daardoor de groep vergeet willen hem graag vergeven, het geheel werd gesmaakt gisteren en dat is het belangrijkste.